فهم و تحلیل روابط دولت و مجلس در جمهوری اسلامی ایران در سال¬های اخیر در کانون توجه سیاست¬مداران، روزنامه¬نگاران و محققان قرارگرفته است. از آنجا که واقعیت¬ها خود سخن نمی¬گویند و نیاز به تفسیر و سازمان¬دهی دارند، مقاله بر آن است تا تکیه¬گاهی نظری برای این منظور فراهم آور چکیده کامل
فهم و تحلیل روابط دولت و مجلس در جمهوری اسلامی ایران در سال¬های اخیر در کانون توجه سیاست¬مداران، روزنامه¬نگاران و محققان قرارگرفته است. از آنجا که واقعیت¬ها خود سخن نمی¬گویند و نیاز به تفسیر و سازمان¬دهی دارند، مقاله بر آن است تا تکیه¬گاهی نظری برای این منظور فراهم آورد. نقطه عزیمت بحث، نظریۀ نهادگرایی تاریخی و تنقیح جایگاه آن در میان نظریه¬های مختلف در حوزۀ علوم سیاسی است. پس پرسش این است که نهادگرایی تاریخی چه فرصت و یا بصیرتی را برای جمع‌آوری داده¬ها و چه ابزاری برای تحلیل آنها در اختیار پژوهشگران این حوزه قرار می¬دهد؟ پس از آنکه امکان های روشی موجود در نظریۀ نهادگرایی تاریخی برای تحلیل روابط دولت و مجلس استخراج شد، در قسمت دوم، مقاله می¬کوشد نقشۀ راهنمایی برای جمع¬آوری و تحلیل داده ها در موضوع روابط دولت و مجلس در سال¬های پس از بازنگری در قانون اساسی ارائه نماید.
پرونده مقاله
