در اين نوشتار بر ايدة همكاري جهاني براي مواجهه با پديده تروريسم بينالمللي تأكيد و ناكامي در نيل به اجماع در تعريف تروريسم از موانع عمده براي تعامل با اين پديده در سطح بينالمللي محسوب ميشود. اين مقاله دربارة نقش موثرتر سازمان ملل متحد و حقوق بينالملل براي مواجهه با ت چکیده کامل
در اين نوشتار بر ايدة همكاري جهاني براي مواجهه با پديده تروريسم بينالمللي تأكيد و ناكامي در نيل به اجماع در تعريف تروريسم از موانع عمده براي تعامل با اين پديده در سطح بينالمللي محسوب ميشود. اين مقاله دربارة نقش موثرتر سازمان ملل متحد و حقوق بينالملل براي مواجهه با تروريسم بحث ميكند سازمان ملل متحد بايد با فقر، حاكميتهاي كارآمد وتوسعه نيافتگي به مبارزه بپردازد چه اين موضوعات با پديده تروريسم مرتبط يا نامرتبط باشند. هدف سازمان ملل در مقابله با تروريسم بايد اين باشد كه تا حد ممكن اقدام به ارتكاب اعمال تروريستي را براي افراد بيشتري نامطلوب جلوه دهد تا انگيزه هر چه كمتري براي ارتكاب چنين اعمالي وجود داشته باشد. به عبارت ديگر سؤال اصلي مقاله اين است كه راهكارهاي اصلي جامعه جهاني براي مقابله با تروريسم بينالملل چيست؟ ايده مقاله حاضر اين است كه دو راهكار حقوقي و سياسي ميتوانند تكميل كننده يكديگر باشند و راه را براي همكاريهاي بينالمللي هرچه بيشتري بگشايند.
پرونده مقاله
مقاله حاضر ضمن ارائه مدلي نردباني از روند همگرايي منطقهاي و تشريح و تبيين مراحل مختلف آن، به تفاوتهاي اصلي نو منطقهگرايي با منطقهگرايي كلاسيك خواهد پرداخت.
ايده نوشتار اين است كه با توجه به پنج حالت: فضاي منطقهاي، مجموعه منطقهاي، جامعه منطقه اي، اجتماع منطقه چکیده کامل
مقاله حاضر ضمن ارائه مدلي نردباني از روند همگرايي منطقهاي و تشريح و تبيين مراحل مختلف آن، به تفاوتهاي اصلي نو منطقهگرايي با منطقهگرايي كلاسيك خواهد پرداخت.
ايده نوشتار اين است كه با توجه به پنج حالت: فضاي منطقهاي، مجموعه منطقهاي، جامعه منطقه اي، اجتماع منطقهاي و مجموعه سياسي نهادينه شده منطقهاي؛ منطقه آسياي جنوب غربي با توجه به شرايط فعلي در پلكان دوم يعني مجموعه منطقهاي قرار دارد و تأمين صلح منفي و نه صلح مثبت در آن اولويت دارد. اين مقاله راهبردهاي اصلي سياست خارجي ايران را در اين زمينه بررسي ميكند تا به راه حل مناسبي دست يابد.
پرونده مقاله
