A Comparative Study of Rorty’s Irony and Foucault’s Parrhesia
Subject Areas : Research in Theoritical Politics
MohammadReza
Sedghi Rezvani
1
(PH.D Student in Political Science, Ferdowsi University of Mashhad, Iran. )
Seyed Mohammad Ali
Taghavi
2
(Associate professor in Political Science, Allameh Tabataba’i University, Tehran, Iran. )
Keywords: pragmatism, truth, self-creation, autonomy and power.,
Abstract :
Irony is one of the constitutive concepts in Richard Rorty’s pragmatism. The ironist is his ideal type of the person: self-creative and self-conscious, aware of his own contingency, anti-foundationalist, and always ready to revise his account of the self and the world radically. Michel Foucault, on the other hand, is concerned with the concept parrhesia. Parrhesiastes is a type of person comparable to the ironist. Hence, the main question in this paper is: what are the similarities and differences between the Rorty’s ironist and Foucault’s parrhesiastes. We will see that while the ironist is keen to confine irony to the private realm, in order not to humiliate anybody, the parrhesiastes has no reluctance to go beyond the limits of the private, and to speak the truth. He does not avoid the risk of saying the truth to those in power even at the cost of his life, while the former is more cautious. Self-creation and autonomy is shared between the two types of personalities. Socrates is the embodiment of both personalities. He is praised as an ironist as well as a parrhesiastes.
اسمارت، بری (1385) میشل فوکو، ترجمۀ لیلا جوافشانی و حسن چاوشیان، تهران، کتاب آمه.
تاجیک، محمد (1388) «مطلق خاص در اندیشه رورتی»، تهران، مجله پژوهش سیاست نظری، شماره هفتم، صص 51- 69.
تقوی، سید محمدعلی (1385) «رورتی و لیبرالیسم بدون بنیان»، تهران، پژوهش حقوق و سیاست شماره 20، صص 99-116.
دانیالی، عارف (1393) میشل فوکو: زهد زیبایی‌شناسانه به¬مثابه گفتمان ضد دیداری، تهران، تیسا.
---------- (1399) فوکو: کنش پارهسیاییِ انقلابِ شیعی و یونان باستان، فصلنامه سیاست، دوره پنجاهم، شماره 2، تابستان، صص 555-572.
دریفوس، هیوبرت و پل رابینو (1400) میشل فوکو فراسوی ساخت¬گرایی و هرمنوتیک، ترجمۀ حسین بشیریه، تهران، نشرنی.
رورتی، ریچارد (1379) هویت اخلاقی و استقلال شخصی، ترجمۀ یوسف اباذری، تهران، فصلنامه ارغنون، شماره ۱۶، صص 335-343.
----------- (1385) پیشامد، بازی و همبستگی، ترجمۀ پیام یزدانجو، تهران، مرکز.
----------- (1390) فلسفه و آینه طبیعت، ترجمۀ مرتضی نوری، تهران، مرکز.
ژیژک، اسلاوی (1384) گزیده مقالات: نظریه، سیاست، دین، ترجمۀ مراد فراهادپور و دیگران، تهران، گام‌نو.
ساکسونهاوس، آرلین (1396) بیان آزاد و دموکراسی در آتن باستان، ترجمۀ نرگس تاجیک نشاطیه، تهران، نگاه معاصر.
شِرَت، ایوُن (1400) فلسفۀ علوم اجتماعی قاره‌ای: هرمنوتیک، تبارشناسی و نظریۀ انتقادی از یونان باستان تا قرن بیست‌و‌یکم، ترجمۀ هادی جلیلی، تهران، نشرنی.
طهماسبی، مهین و جواد طاهری (1391) تحلیلِ گفتمان پارِسیا در روایتِ حسنکِ وزیر، فصلنامۀ متن‌پژوهی، شماره 54، زمستان، صص 147-168.
فوکو، میشل (1390) گفتمان و حقیقت: تبارشناسی حقیقت‌گویی و آزادی بیان در تمدن غرب، ترجمۀ علی فردوسی، تهران، دیبایه.
--------- (1395) خاستگاه هرمنوتیک خود، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران، نشرنی.
--------- (1397) نقد چیست؟ و پرورش خود، ترجمۀ نیکو سرخوش و افشین جهاندیده، تهران، نشرنی.
--------- (1398) به سوی نقدی بر عقل سیاسی، ترجمۀ محمدزمان زمانی جمشیدی، تهران، شب‌خیز.
--------- (1400) حکمرانی بر خود و دیگران: درس‌گفتارهای کولژدوفرانس 1982-1983، ترجمۀ سید محمدجواد سیدی، تهران، چشمه/ چرخ.
فیاض، مهدی و دیگران (1400) «خویشتن‌آفرینی و عافیت‌سوزی: مقایسه دو مفهوم «آیرونی» و «رندی» در رورتی و حافظ»، دوفصلنامه حکمت معاصر، سال دوازدهم، شماره اول، بهار، صص 163-193.
قمری تبریزی، بهروز (1397) فوکو در ایران، ترجمۀ سارا زمانی، تهران، ترجمان.
کیرکگور، سورن (1395) مفهوم آیرونی با ارجاع مدام به سقراط، ترجمۀ صالح نجفی، تهران، مرکز.
مشایخی، عادل (1395) تبارشناسی خاکستری است، تهران، ناهید.
موکه، داگلاس کالین (1395) آیرونی، ترجمۀ حسن افشار، تهران، مرکز.
نهاماس، الکساندر (1398) هنر زندگی: تأملات سقراطی از افلاطون تا فوکو، ترجمۀ بابک تختی، تهران، نگاه.
Anderson, Russell (2023) Enlightenment, Parrhesia, and the Intellectual in Foucault: Three Figures and a Response to Rorty, Retrieved from: https://www.academia.edu/2517157/Enlightenment_Parrhesia_and_the_Intellectual_in_Foucault_Three_Figures_and_a_Response_to_Rorty (accessed in June 25, 2023).
Foucault, Michel (1977) "Nietzsche, Genealogy, History" In Language, Counter-Memory, Practice: Selected Essays and Interviews, edited by D. F. Bouchard. Ithaca: Cornell University Press.
--------------------- (1982) The Subject and Power, Chicago, Critical Inquiry, Vol.
8, No.
4 (Summer), pp 777-795.
--------------------- (1983) Discourse and Truth: The Problematization of Parrhesia.
(Six lectures given at Berkeley, Oct-Nov. 1983) (Retrieved from: http://foucault. info/downloads/discourseandtruth. pdf (accessed in June 20, 2023).
---------------------(2011) The Courage of the Truth (The Government of Self and Others II) LECTURES AT THE COLLÈGE DE FRANCE 1983–1984, Edited by Frédéric Gros General Editors: François Ewald and Alessandro Fontana, English Series Editor: Arnold I. Davidson Translation © Graham Burchell 2011, Palgrave Macmillan in the UK.
Kumar, Chandra (2005) Foucault and Rorty on Truth and Ideology: A Pragmatist View from the Left, Contemporary Pragmatism, Vol. 2, No. 1, 35–93.
Lutz, Mark J. (1997) “Socratic Virtue in Post-modernity: The Importance of Philosophy for Liberalism,” American Journal of Political Science, vol. 41, no. 4, pp 1128-1149.
Malachowski, Alan (2002) Richard Rorty, London: Sage Publication.
Małecki, Wojciech (2011) If happiness is not the aim of politics, then what is? Rorty versus Foucault, Foucault Studies, No. 11, pp 106-125.
Mom, Karel (2006) Two Faces of Irony: Kant and Rorty, in Nebil Reyhani (ed. ), Essays Presented at the Muğla University International Kant Symposium (Muğla, Turkey, Oct. 6-8, 2004). pp 560-570.
Rorty, Richard (1989) Contingency, Irony, and Solidarity, Cambridge: Cambridge University Press.
------------------- (1991) Objectivity, Relativism and Truth: Philosophical Papers I. Cambridge: Cambridge University Press.