تحلیل گفتمانی آپارتاید در اسراییل
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
محمدحسن شیخ الاسلامی
1
صارم شیراوند
2
ميلاد اديب سرشكي
3
(دانشکده حقوق و علوم سیاسی )
کلید واژه: آپارتاید گفتمان هویت تجزیه و تحلیل فضای گفتمانی پساصهیونیسم,
چکیده مقاله :
مقالۀ پیش رو با عبور از نظریات لیبرال و مارکسیستی، قصد دارد در پرتو تجزیه و تحلیل گفتمانی، ماهیت سیاست های آپارتایدی را در سال‌های 1948 تاکنون را در سرزمین های اشغالی بررسی کند. این مقاله بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که روند مفصل بندی و شکل گیری گفتمان آپارتاید در اسراییل به چه صورت بوده است؟ فرضیۀ پژوهش عبارت است از اینکه گفتمان آپارتايد در اسراییل در زمان مفصل بندي خود، از هم ارزي و هويت سازي از طريق اتکا به دين يهود به عنوان يک ابزار براي دستيابي به مصالح سياسي خود بهره جست. این گفتمان در پي ايجاد يک نظام معنايي جديد از طريق پيوند هويت هاي مختلف در يک پروژۀ مشترک بوده است. بر اين اساس نظم اجتماعي ايجاد شده از عناصر متفاوت و پراکنده تشکيل شده است. اين عناصر متفاوت و پراکنده، متشکل از همان عناصر خارجي و نيروهاي مهاجري هستند که در فلسطين سکني گزيدند. در حقیقت صهيونيسم، هويت هاي شناور و عناصر رهاشدۀ يهودي را با ايجاد مکانيزم هاي قدرت در جهت مشروعيت سازي و غيريت آفريني براي توليد و ايجاد نظام معنايي و هويت در سرزمين هاي اشغالي منسجم کرده است.
Apartheid means separation and segregation and separate development of geographically diverse ethnic groups. In light of the passage of liberal and Marxist theories of discourse analysis, this article reviews the nature of apartheid policies in the occupied territories since 1948. The article attempts to answer the question that what was the articulation and Israeli Apartheid discourse formation process? The research hypothesis is that Apartheid discourse in the time of articulation, exploited from identity making and equivalence by relying on Judaism to use as an instrument for achieving its political benefits. The dialogue seeks to create a new meaning system through the bond of various identities in a common project. Based on this , social order is comprised of different scattered elements. These different and sparse elements consist of the external elements and forces are immigrants who settled in Palestine. In fact, Zionism, integrated floating identities and deserted Jewish elements to create identity and meaning system in the Occupied Territories through power mechanisms for legitimizing and abrading. This article is in two parts, the first part is due to the emergence of ethnic groups and geographic expansion and In the second part Israeli society by addressing a public space and assess the gaps and crises, stagnation, discourse hegemony and the emergence of competing discourses of Post Zionism is checked.