سازمان شانگهاي و امنيت آسياي مركزي
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
الهه كولايي
1
(حقوق و علوم سیاسی)
کلید واژه: ایران امنيت منطقه‌اي ازبكستان امريكا تروریسم چين روسيه سازمان شانگهاي قرقيزستان قزاقستان,
چکیده مقاله :
ايران در سال 1384 به صورت عضو ناظر، به عضويت سازمان شانگهای درآمد. اين موضوع با در نظر داشتن اهداف شكل‌گيري اين سازمان و روند تحولات آن بحث‌هاي جدي دربارة نحوة همكاري ايران با اين سازمان مطرح ساخته است. مجمع شانگهاي يا شانگهاي ـ 5 ابتدا براي حل و فصل مسائل امنيتي و مرزي ميان چين و روسيه و كشورهاي آسياي مركزي (غير از ازبكستان و تركمنستان) ايجاد شد. با پيوستن ازبكستان به اين مجمع به سطح سازمان ارتقا يافت. هر چند در روند تحولات مربوط به اين همكاري امنيتي منطقه‌اي، تغييرات مهمي شكل گرفته و مسائل اقتصادي نيز مطرح شده، ولي اساساً اين سازمان به مباحث و مشكلات امنيتي ـ نظامي توجه داشته است. سؤال اصلی مقاله این است که «سازمان شانگهای چه نقشی در تأمین امنیت آسيای مرکزی ایفا می‌کند؟» در اين مقاله روند دگرگوني‌هاي ايجاد شده در اين سازمان بررسي مي‌شود تا نقش آن در تأمین امنيت آسياي مركزي روشن شود.
Iran became an observer member of the Shanghai Organization on 2005. Considering the reasons behind the formation of this organization and the transformation process it went through, this event has led to serious debates on how Iran can cooperate with this Organization. "Shanghai Five" group was first established to resolve security and border related problems between China, Russia and CIS countries (except Uzbekistan and Turkmenistan). Later, when Uzbekistan joined Shanghai Five, the group was promoted to organization level. Although many changes have taken place during the transformation process of this regional security cooperation and some economic problems have also been taken into consideration, but basically this Organization has paid more attention to security and military problems in general. The main question brought forth in this article is: "What is Shanghai Organization's role in providing the secrutiy of Central Asia?" The article studies the transformation process taken place in this Organization , so that its role as the provider of secrutiy in Central Asia is illustrated.