Plato's Utopia in the Paradigmatic Narrative (Based on the Republic’s Dialogue)
Subject Areas : Research in Theoritical Politics
حجت
زمانی راد
1
(Tarbiat Modares University)
Mohammad
کمالی گوکی
2
(Tarbiat Modares University)
Abolfazl
Shakoori
3
(Tarbiat Modares University)
Keywords: Plato Epistemology Ontology Utopia Narrative paradigm Political thought,
Abstract :
Ontology, epistemology and anthropology are considered as the basis for any theory in the humanities, as there is no theory, explicit or implicit, that is not based on these basic metaphysical principles. Also, the political thought as a normative concept, always arises in relation to the context and the time and its contemporary crisis, reflecting these crises and based on the fundamental philosophical foundations, determine its favorable conditions that derived from normative criteria and articulates, its specific formations from patterns of authority. Comparing ideas in political thought with each other that can be based on their metaphysical principles and norms, is considered to be a category of political thought. According to such a process of political theory, political thought is a paradigmatic narrative. This article seeks to provide a the Paradigmatic Narrative from political thought of Plato, based on the Republic's dialogue. And by demonstrating the metaphysical fundamentals of his contemporary crisis, analysis the positive and negative ratio of plato's utopia with those crisis and fundamentals. The moral crisis and the decline of Athens in the Peloponnesian War and the emergence of sophists, remains the central crisis of Plato. The idea world is located in the center of Plato's epistemology and ontology. The Platonic utopia is based on the philosopher-king rule, that was following the presidential paradigm, only will be understood through Plato’s contemporary crisis and his methaphysical foundations.
افلاطون (1380) مجموعه آثار، ترجمه محمدحسن لطفی، تهران، خوارزمی.
انتظام، سید محمد (1379) «ساختار منطقی معرفت شناسی افلاطون»، نامه مفید، شماره 24، زمستان، صص 5-34.
بختیاری، فاطمه (1394) «تأثیر مفهوم وجود ثابت پارمندس و سیلان هراکلیتوس در وجودشناسی افلاطون»، پژوهش‌های هستی¬شناختی، شماره 7، بهار و تابستان، صص 105-121.
خیری، حسن (1389) «مقایسه پارادایم دینی (اسلامی) با پارادایم‌های اثباتی، تفسیری و انتقادی»، معرفت فرهنگی اجتماعی، شماره 2، بهار، صص 7-32.
طباطبایی، سید جواد (1380) درآمدی فلسفی بر تاریخ اندیشۀ سیاسی، تهران، کویر.
قزلسفلی، محمدتقی (1390) فلسفه فلسفه سیاسی، مناقشه¬های نظری در عصر جهانی شدن، تهران، رشد آموزش.
کاپلستون، فردریک (1368) تاریخ فلسفه یونان و روم، ترجمه مجتبوی، چاپ دوم، تهران، سروش.
کدیور، محسن و عبدالرسول حسنی¬فر (1385) «فضیلت به‌مثابه شالوده نظام سیاسی مطلوب افلاطون»، نامه مفید، شماره 53، اردیبهشت، صص 63-74.
-------------------------------- (1386) «نسبت نظریه مثل افلاطون با فلسفه سیاسی او»، دانشکده ادبیات و علوم انسانی (دانشگاه اصفهان)، شماره 51، زمستان، صص 85-102.
محمدی محمدیه، زهرا و عباس جوار شکیان (1392) «بررسی تطبیقی سیر از کثرت به وحدت در هستی‌شناسی افلاطون و ملاصدرا»، حکمت معاصر، سال چهارم، شماره 4، زمستان، صص 99-119.
مشکات، محمد و سعید بینای مطق (1389) «معانی وجود از دیدگاه افلاطون بر مبنای جمهوری، پارمنیدس و سوفیست»، خردنامه صدرا، شماره 62 ، زمستان، صص 64-77.
مکین تایر، السدیر (1376) «اخلاق فضیلت¬مدار»، ترجمۀ حمید شهریاری، نقد و نظر، سال چهارم، شماره اول و دوم، صص 45-53.
مگی، برایان (1389) فلاسفه بزرگ، آشنایی با فلسفه غرب، عزت‌الله فولادوند، تهران، خوارزمی.
منوچهری، عباس (1378) «فلسفه سیاسی در روایتی پارادایمی»، نامه فرهنگ، شماره 32، بهار، صص 1-22.
------------- (1385) «آزادی در روایتی پارادایمی»، پژوهشنامه علوم سیاسی، دوره اول، شماره 2، خرداد، صص 7-27.
------------- (1388) «دوستی در اندیشه سیاسی، روایتی پارادایمی»، تحقیقات سیاسی و بین‌المللی، سال اول، شماره 3، پاییز، صص 55-74.
------------- (1388) «نظریه سیاسی پارادایمی»، پژوهش سیاست نظری، سال اول، شماره 6، تابستان و پاییز، صص 77-93.
------------- (1394) «اندیشه سیاسی به مثابه دانشی میان¬رشته‌ای، روایتی دلالتی - پارادایمی»، فصلنامه مطالعات میان¬رشته¬ای در علوم انسانی، دوره هفتم، شماره 2، بهار، صص 1-22.
------------- (1395) فراسوی رنج و رؤیا، روایتی دلالتی ¬- پارادایمی از تفکّر سیاسی، جلد 1، تهران، پژوهشکده تاریخ اسلام، مؤسسه تحقیقات و توسعه علوم انسانی.
میراحمدی، منصور و میثم قهرمان (1393) «امکان¬سنجی تحلیل پارادایمی در فلسفه سیاسی فارابی»، سیاست نظری، شماره 10، صص 1-28.
ناظرزاده کرمانی، فرناز (1376) «نگاهی به تاریخ تکوین پولیس یونان و جایگاه و اهمیّت آن در فلسفۀ سیاسی افلاطون»، نامه فلسفه، شماره 2، صص 75-86.
واعظی، احمد (1388) نقد و بررسی نظریه‌های عدالت، قم، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی.
Campbell, L. ( 1883) The Theaetetus of Plato. Oxford University Press.
Cornford, F. M (1979) Plato’s Theory of knowledge, London, Routledge & Kegan Paul.
----------------- (1997) Plato's Cosmology: the Timaeus of Plato, Hackett Publishing Company.
Furlong and Marsh (2002) A skin not a sweater: ontology and epistemology in political science. In: Marsh, David and Stoker, Gerry eds. Theory and Methods in Political Science, Palgrave Macmillan.
Gadamer, Hans George (1980) Dialogue and Dialectic: Eight hermeneutical studies on Plato; Translated and with an introduction by P.christopher smith; New Haven and London; Yale university press.
Gail, Fine (1978) Knowledge and Belief in Republic V, Archiv für Geschichte der Philosophie 60 (2): 39-121.
Kahn, Charles H, (1969) The Thesis of Parmenides, The Review of Metaphysics, Vol. 22, No 4.
Klein, Jacob (1965) A Commentary on Plato's Meno. Chapel Hill: University of North Carolina Press.
Mayer, F (1966) A history of ancient and medival philosophy; New York: American book.