TI - تلقی متفکران عصر مشروطیت از مفهوم برابری JO - پژوهش سیاست نظری JA - پژوهشگاه علوم انساني و مطالعات اجتماعي جهاددانشگاهي LA - fa SN - 2008-5796 AU - محمدعلي توانا AU - محمد کامکاری AU - سید محمد جواد مصطفوی منتظری AD - دانشیار گروه علوم سیاسی دانشگاه شیراز AD - فارغ تحصیل کارشناسی ارشد علوم سیاسی دانشگاه یزد AD - دانشجو دکتری اندیشه سیاسی دانشگاه آزاد تاکستان Y1 - 1400 PY - 1400 VL - 28 IS - 1 SP - 191 EP - 220 KW - برابری KW - اقلیت‌های دینی KW - زنان KW - مشروطه‌خواهان و مشروعه‌خواهان DO - N2 - همزمان با جنبش مشروطیت و تغییر نظام سیاسی از (سلطنت مطلقه به مشروطه)، مباحثه درباره ایدۀ برابری نیز در میان متفکران این عصر رواج یافت. متفکران این عصر (مشروطه‌خواه و مشروعه‌خواه) چه تلقی ای از برابری داشتند؟ مقاله حاضر بر اساس چهار مؤلفه معنای هستی شناسانه، ابعاد، قلمرو و دامنه شمولیت، تلقی متفکران عصر مشروطیت از برابری را بررسی می‌کند. روش مقالۀ حاضر، خوانش متن محورانه است. یافته‌های تحقیق بدین قرار است: متفکران دینی مشروطه‌خواه همچون نائینی و محلاتی بر برابری قانونی (و نه طبیعی) ملت از جمله برابری اقلیت‌های دینی و زنان در ابعاد مدنی، اجتماعی، در امور نوعیه (و نه شرعی) تأکید داشتند و برابری سیاسی را خاص عقلای ملت می‌دانستند. متفکران سکولار مشروطه‌خواه همچون آخوندزاده و طالبوف و متفکران مشروطه‌خواه میانه همچون مستشارالدوله و ملکم خان همزمان بر برابری طبیعی و قانونی (قراردادی) ملت در ابعاد مدنی، اجتماعی و سیاسی در قلمرو عمومی تأکید داشتند. در مقابل، مشروعه‌خواهان همانند شیخ فضل الله نوری، علی اکبر تبریزی و نجفی مرندی بر نابرابری طبیعی (به ویژه از منظر دینی) باور داشتند و برابری مدنی، اجتماعی- سیاسی اقلیت‌های دینی و زنان را در تضاد با برتری ذاتی دین اسلام می‌دانستند. UR - http://rimag.ir/fa/Article/12375 L1 - http://rimag.ir/fa/Article/Download/12375 TY _ JOURId - 12375