نسبت خود و قدرت سیاسی در اندیشه سنت آگوستین
محورهای موضوعی : پژوهش سیاست نظری
محمدعلي توانا
1
(دانشگاه شیراز گروه علوم سیاسی دانشکده حقوق و علوم سیاسی)
کلید واژه: آگوستین خود قدرت سياسی اعترافات شهر خدا,
چکیده مقاله :
اعترافات سنت آگوستین، اولین «خودزندگینامه» ادبیات مغرب زمین است. این کتاب منظر اول شخص را به تفکر غرب عرضه داشت. منظر اول شخص، آغازی برای مفهوم «خود» است. شهر خدا نیز تنها اثر آگوستین است که به طور پراکنده فلسفه سیاسی وی را در بردارد. بنابراین منبع مناسبی برای فهم دیدگاه وی درباره قدرت سیاسی است. هدف این مقاله آن است که با بهره‌گيري از رهیافت بینامتنی، نسبت «خود» و «قدرت سیاسی» را در اندیشه سنت آگوستین روشن سازد. بدین منظور نگارنده، نخست فرایند شکل‌گیری «خود» در اعترافات را نشان می‌دهد. سپس ریشه‌های هستی شناختی و معرفت شناختی قدرت سیاسی را در شهر خدا نشان می‌دهد و آنگاه مدلل می‌سازد که «خود»، نگرشی ابزارگرایانه به «قدرت سیاسی» دارد.
St Augustine’s Confessions is the first autobiography in western literature. It introduced first- person point of view to western thought. First- person point of view is an initiation to the concept of ‘self’. The City of God is the only work of St Augustine’s to episodically include his political philosophy, and therefore a good reference to understand his views on the subject. The present article is to examine the relation between ‘self’ and ‘political power’ in St Agustin’s thought, employing an intertextual approach. In doing so, we will start by discussing the process of formation of ‘self’ in his thought. Then will refer to the ontological and epistemological origins of political power in The City of God. At the end, it is shown that the sense of ‘self’ has an instrumental approach to ‘political power’.